Na današnji dan 1845. godine počela je gradnja Njegoševe kapele na Lovćenu, koju je vladika Rade posvetio svom stricu Svetom Petru Cetinjskom i namijenio za mjesto svog vječnog počinka.
Sagrađena je na Jezerskom vrhu u duhu hrišćanske graditeljske tradicije okruglih crkava i grobnica. Bratu Peru i senatorima, Njegoš je pred smrt izrazio želju da ga sahrane pored nove kapele:
„Još vi preporučujem i amanet predajem kad umrem kopajte me na Lovćen kod nove Crkve“.
Nakon smrti 31. oktobra 1851. Njegoš je privremeno bio sahranjen u crkvi Blagovještenja u Cetinjskom manastiru, da bi nakon četiri godine (1855) njegovi posmrtni ostaci bili preneseni u kapelu Svetog Petra na Lovćenu, koja tek tada postaje grobna Njegoševa crkva.
U Prvom svjetskom ratu oštetili su je Austrijanci topovskom granatom, ali ne i srušili, i nakon okupacije Crne Gore 1916. naredili ekshumaciju Njegoševih kostiju iz grobnice, ponudivši crnogorskom mitropolitu Mitrofanu Banu da obnove oštećenu kapelu.
Mitropolit je prihvatio samo ekshumaciju i nakon obavljenog obreda, kovčeg je s Njegoševim kostima pohranjen u Riznicu Cetinjskog manastira. Kako bi učvrstio ujediniteljsku ideologiju Crnogoraca i Srba i podigao ugled dinastije Karađorđevića u Crnoj Gori, kralj jugoslovenske kraljevine Aleksandar Karađorđević odlučio je u julu 1925. da izgradi novu kapelu i na Lovćen vrati Njegoševe kosti. Iako je stara oštećena kapela mogla biti obnovljena, ipak je srušena, a nova je podignuta za dva mjeseca, tako da su 21. septembra 1925. na Lovćen bile prenesene Njegoševe kosti i položene u mermerni sarkofag.
„Nad ulazom u kapelu bio je ugraviran zlatni natpis kralja, ktitora, a iznad njega ugrađena je u niši, reljefna ikona „Sveti Đorđe ubija aždaju“. Tako je prvobitna posveta Svetom Petru Cetinjskom bila preinačena u posvetu Svetom Đorđu.
Drugačija od prethodne, kapela se našla i na drugom mjestu, jer je prvobitno moralo biti sniženo da bi se mogla postaviti trostruko veća konstrukcija nove kapele od one Njegoševe.
Rtcg